നോർത്തേൺ അയർലൻഡിലെ ‘ഇലവൻത് നൈറ്റ്’ ബോൺഫയർ: വിവാദവും ചരിത്രവും

നോർത്തേൺ അയർലൻഡിൽ  എല്ലാ വർഷവും ജൂലൈ 11-ന് രാത്രി നടക്കുന്ന ‘ഇലവൻത് നൈറ്റ്’ ബോൺഫയർ ആഘോഷങ്ങൾ വലിയ പ്രാധാന്യമർഹിക്കുന്നു. ഈ വർഷം കൗണ്ടി ടൈറോണിലെ മോയ്ഗാഷെലിൽ ഉണ്ടാക്കിയ ബോൺഫയർ സ്‌തൂപം, കുടിയേറ്റക്കാരെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്ന വിവാദപരമായ കോലങ്ങൾ ഉപയോഗിച്ചതിനെ തുടർന്ന് വലിയ ചർച്ചകൾക്ക് വഴിവെച്ചിരിക്കുകയാണ്. ഈ സംഭവം ഈ പാരമ്പര്യത്തിന്റെ ആഴത്തിലുള്ള രാഷ്ട്രീയവും സാമൂഹികവുമായ മാനങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള ചോദ്യങ്ങൾ ഉയർത്തുന്നു.

മോയ്ഗാഷെൽ ബോൺഫയർ വിവാദം – നോർത്തേൺ അയർലൻഡിലെ ഞെട്ടിക്കുന്ന കാഴ്ച

കൗണ്ടി ടൈറോണിലെ മോയ്ഗാഷെലിൽ (Moygashel, Co. Tyrone) നടക്കുന്ന  ‘ഇലവൻത് നൈറ്റ്’ ബോൺഫയർ ആഘോഷത്തിൽ കത്തിക്കാൻ ഇരിക്കുന്ന സ്തൂപത്തിൽ ആണ്, കുടിയേറ്റക്കാരെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്ന കറുപ്പും തവിട്ടുനിറങ്ങളിലുമുള്ള കോലങ്ങൾ ഒരു ബോട്ടിനുള്ളിൽ സ്ഥാപിച്ച രീതിയിൽ ഉണ്ടാക്കിയിരിക്കുന്നത്. ഈ ബോട്ട് കൂറ്റൻ ബോൺഫയറിന്റെ മുകളിലാണ് വെച്ചിരിക്കുന്നത്. ലൈഫ് ജാക്കറ്റുകൾ ധരിച്ച ഡസനിലധികം മനുഷ്യരൂപങ്ങളുള്ള കോലങ്ങളാണ് ബോട്ടിൽ. ബോട്ടിന് താഴെ “Stop The Boats” (ബോട്ടുകൾ നിർത്തുക), “Veterans Before Refugees” (അഭയാർത്ഥികൾക്ക് അല്ല മുൻഗണന വേണ്ടത് വിമുക്തഭടന്മാർക്കാണ്) തുടങ്ങിയ പ്ലക്കാർഡുകളും സ്ഥാപിച്ചിരിക്കുന്നു. ഈ ബോൺഫയർ സ്‌തൂപം നിർമിച്ചിരിക്കുന്നത് നിരവധി പാലറ്റുകൾ അട്ടിയിട്ടാണ്.

ഈ പ്രദർശനത്തെ സിൻ ഫെയ്ൻ (Sinn Fein) അസംബ്ലി അംഗം കോൾം ഗിൽഡെർന്യൂ (Colm Gildernew) “അറപ്പുളവാക്കുന്നതും വംശീയ വിദ്വേഷം നിറഞ്ഞതുമാണ്” എന്ന് വിശേഷിപ്പിച്ചു. ഇത് “വെറുപ്പിന് പ്രേരിപ്പിക്കുന്ന വ്യക്തമായ നടപടിയാണ്, ഉടൻ നീക്കം ചെയ്യണം” എന്നും അദ്ദേഹം ആവശ്യപ്പെട്ടു. എസ്.ഡി.എൽ.പി (SDLP) കൗൺസിലർ മലാക്കി ക്വിൻ (Malachy Quinn) ഇതിനെ “സംസ്കാരമല്ല, വിഷമാണ്” എന്ന് വിശേഷിപ്പിക്കുകയും പോലീസിന് റിപ്പോർട്ട് ചെയ്യുകയും ചെയ്തു. വടക്കൻ അയർലൻഡിലെ പോലീസ് സർവീസ് (PSNI) ഈ സംഭവത്തിൽ അന്വേഷണം ആരംഭിച്ചിട്ടുണ്ട്. അതേസമയം, പ്രമുഖ ലോയലിസ്റ്റ് ആക്ടിവിസ്റ്റ് ജാമി ബ്രൈസൺ (Jamie Bryson) ഈ പ്രദർശനത്തെ “കലാപരമായ പ്രതിഷേധം” (artistic protest) എന്ന് വിശേഷിപ്പിച്ചു, ഇത് ഈ വിഷയത്തിൽ നിലനിൽക്കുന്ന വ്യത്യസ്ത കാഴ്ചപ്പാടുകൾ വ്യക്തമാക്കുന്നു.

മോയ്ഗാഷെലിലെ ബോൺഫയർ ഒരു ഒറ്റപ്പെട്ട സംഭവമല്ല, മറിച്ച് വർദ്ധിച്ചുവരുന്ന പ്രകോപനപരമായ രാഷ്ട്രീയ പ്രകടനങ്ങളുടെ ഭാഗമാണ്. ഈ പ്രത്യേക ബോൺഫയർ സൈറ്റ് അടുത്തിടെയായി വിവാദപരമായ പ്രദർശനങ്ങൾക്ക് കുപ്രസിദ്ധി നേടിയിട്ടുണ്ട്. കഴിഞ്ഞ വർഷം ഒരു പോലീസ് കാറിന്റെ മാതൃക കത്തിച്ചതും, 2023-ൽ ബ്രെക്സിറ്റിന് ശേഷമുള്ള ഐറിഷ് കടൽ അതിർത്തിയെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്ന ബോട്ട് കത്തിച്ചതും ഇതിന് ഉദാഹരണങ്ങളാണ്. ഓരോ വർഷവും ഈ ബോൺഫയർ വ്യത്യസ്തമായ, എന്നാൽ രാഷ്ട്രീയമായി പ്രകോപനപരമായ വിഷയങ്ങൾ തിരഞ്ഞെടുക്കുന്ന ഒരു പാറ്റേൺ കാണിക്കുന്നു. ഇത് ഒരു യാദൃശ്ചികമായ സംഭവമല്ല, മറിച്ച് ഒരു പ്രത്യേക ബോൺഫയർ സൈറ്റിൽ നിന്നുള്ള ബോധപൂർവമായ, ആസൂത്രിതമായ പ്രകോപനപരമായ പ്രകടനങ്ങളുടെ ഒരു പാറ്റേൺ ആണ്. ഓരോ വർഷവും സംഘാടകർ പുതിയതും നിലവിലുള്ളതുമായ രാഷ്ട്രീയ വിഷയങ്ങൾ തിരഞ്ഞെടുക്കുകയും അവയെ തങ്ങളുടെ പ്രതിഷേധത്തിന്റെ ഭാഗമാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഈ ആവർത്തിച്ചുള്ള പ്രകോപനം വടക്കൻ അയർലൻഡിലെ ലോയലിസ്റ്റ് വിഭാഗത്തിനുള്ളിൽ, പ്രത്യേകിച്ച് ചില തീവ്ര ഗ്രൂപ്പുകൾക്കിടയിൽ, വർദ്ധിച്ചുവരുന്ന അതൃപ്തി സൂചിപ്പിക്കുന്നു. ഇത് പൊതുജനശ്രദ്ധ നേടാനും തങ്ങളുടെ സന്ദേശം കൂടുതൽ ശക്തമായി പ്രചരിപ്പിക്കാനുമുള്ള ഒരു തന്ത്രമായിരിക്കാം. ഇത്തരം പ്രകടനങ്ങൾ നിയമപാലകരെയും രാഷ്ട്രീയക്കാരെയും വെല്ലുവിളിക്കുകയും, സമൂഹത്തിൽ കൂടുതൽ ധ്രുവീകരണം സൃഷ്ടിക്കുകയും ചെയ്യും. “കലാപരമായ പ്രതിഷേധം” എന്ന വാദം  ഇത്തരം പ്രകടനങ്ങളെ ന്യായീകരിക്കാനുള്ള ഒരു ശ്രമമാണ്, ഇത് പ്രകടനങ്ങളിലെ വിദ്വേഷത്തിന്റെ ഘടകങ്ങളെ അവഗണിക്കാനുള്ള ശ്രമമായി വ്യാഖ്യാനിക്കപ്പെടുന്നു.

എന്താണ് ‘ഇലവൻത് നൈറ്റ്’ ബോൺഫയർ?

വടക്കൻ അയർലൻഡിൽ, ‘ഇലവൻത് നൈറ്റ്’ അല്ലെങ്കിൽ ’11th നൈറ്റ്’ എന്നത് ജൂലൈ 12-ന് തലേദിവസം രാത്രിയാണ്. ഇത് വടക്കൻ അയർലൻഡിലെ പ്രൊട്ടസ്റ്റന്റ് ലോയലിസ്റ്റ് സമൂഹത്തിന്റെ പ്രധാന ആഘോഷമാണ്, ‘ബോൺഫയർ നൈറ്റ്’ എന്നും ഇത് അറിയപ്പെടുന്നു. ജൂലൈ 12, ‘ഓറഞ്ച്മെൻസ് ഡേ’ (Orangemen’s Day), ‘ഗ്ലോറിയസ് ട്വൽഫ്ത്ത്’ (Glorious Twelfth) എന്നെല്ലാം അറിയപ്പെടുന്നു. 1690-ൽ നടന്ന ബോയ്ൻ യുദ്ധത്തിൽ പ്രൊട്ടസ്റ്റന്റ് രാജാവായ വില്യം മൂന്നാമൻ (William III) കത്തോലിക്കാ രാജാവായ ജെയിംസ് രണ്ടാമനെ (James II) പരാജയപ്പെടുത്തിയതിന്റെ വാർഷികമാണ് ഈ ദിവസം ആഘോഷിക്കുന്നത്.

ഈ രാത്രിയിൽ, പ്രൊട്ടസ്റ്റന്റ് ലോയലിസ്റ്റ് പ്രദേശങ്ങളിൽ കൂറ്റൻ ബോൺഫയറുകൾ കത്തിക്കുന്നു. ഇത് തെരുവു പാർട്ടികളോടും ലോയലിസ്റ്റ് മാർച്ചിംഗ് ബാൻഡുകളോടും ചേർന്നാണ് നടക്കുന്നത്. ഈ ബോൺഫയറുകൾ തങ്ങളുടെ സമൂഹത്തെ ഏകീകരിക്കാനും സ്വത്വം ശക്തിപ്പെടുത്താനും ശത്രുക്കളോട് “കീഴടങ്ങുന്നില്ല” (No Surrender) എന്ന സന്ദേശം നൽകാനും പ്രൊട്ടസ്റ്റന്റ് ജനത പരമ്പരാഗതമായി ഉപയോഗിക്കുന്നു.

ഈ ബോൺഫയറുകൾ പ്രധാനമായും മരപ്പലകകളും പ്രാദേശികമായി ശേഖരിച്ച മരത്തടികളും ഉപയോഗിച്ചാണ് നിർമ്മിക്കുന്നത്. ബോൺഫയറുകൾ കഴിയുന്നത്ര വലുതാക്കാൻ ശ്രമിക്കാറുണ്ട്. ചിലത് 60 മീറ്ററിലധികം ഉയരത്തിൽ എത്തുകയും നിർമ്മാണത്തിന് ക്രെയിനുകൾ ഉപയോഗിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ചരിത്രപരമായി, ബോൺഫയറുകൾ ചെറുത് ആയിരുന്നു. എന്നാൽ കാലക്രമേണ, വിഭവങ്ങൾ ഏകീകരിക്കുന്നതിനും സ്ഥലപരിമിതികൾ കാരണവും, സമൂഹങ്ങൾ ഒരുമിച്ച് ചേർന്ന് വലിയ ബോൺഫയറുകൾ നിർമ്മിക്കാൻ തുടങ്ങി. ഇത് ലോയലിസ്റ്റ് പ്രദേശങ്ങൾക്കിടയിൽ ഏറ്റവും വലിയ ബോൺഫയർ നിർമ്മിക്കാനുള്ള മത്സരത്തിനും കാരണമായി.

ബോൺഫയർ പാരമ്പര്യത്തിന്റെ ചരിത്രപരമായ വേരുകൾ

ബോൺഫയറുകൾക്ക് അയർലൻഡ് ദ്വീപിൽ ക്രിസ്ത്യൻ പൂർവ്വ കാലഘട്ടം മുതൽക്കേയുള്ള ചരിത്രമുണ്ട്. ആഘോഷങ്ങൾക്കും മുന്നറിയിപ്പ് നൽകുന്ന ബീക്കണുകളായും ഇവ ഉപയോഗിച്ചിരുന്നു. പരമ്പരാഗതമായി, അൾസ്റ്ററിലെ (Ulster) കത്തോലിക്കരും പ്രൊട്ടസ്റ്റന്റുകാരും മിഡ്സമ്മർ, മെയ് ദിനം (ബെൽറ്റൈൻ – Bealtaine), ഹാലോവീൻ (സാംഹൈൻ – Samhain) തുടങ്ങിയ അവസരങ്ങളിൽ മതനിരപേക്ഷമായി ബോൺഫയറുകൾ കത്തിച്ചിരുന്നു.

18-ാം നൂറ്റാണ്ടിൽ, വില്യംമൈറ്റ് വിജയത്തെ അനുസ്മരിച്ച് ജൂലൈ 11-ന് ബോൺഫയറുകൾ കത്തിക്കുന്നത് അൾസ്റ്റർ പ്രൊട്ടസ്റ്റന്റുകാരുടെ ഒരു പതിവായി മാറി. 1690-ൽ വില്യം രാജാവ് കാരിക്ഫെർഗസിൽ (Carrickfergus) ഇറങ്ങിയപ്പോൾ, അൾസ്റ്ററിലെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ പിന്തുണക്കാർ ആഘോഷിക്കാൻ ബോൺഫയറുകൾ കത്തിച്ചു. ‘ഇലവൻത് നൈറ്റ്’ ബോൺഫയറുകൾ 1688-ലെ ‘ഗ്ലോറിയസ് റെവല്യൂഷൻ’ (Glorious Revolution) നെയും 1690-ലെ ബോയ്ൻ യുദ്ധത്തിൽ പ്രൊട്ടസ്റ്റന്റ് രാജാവായ വില്യം ഓഫ് ഓറഞ്ചിന്റെ കത്തോലിക്കാ രാജാവായ ജെയിംസ് രണ്ടാമനെതിരായ വിജയത്തെയും ആഘോഷിക്കുന്നു. ഈ വിജയമാണ് അയർലൻഡിൽ പ്രൊട്ടസ്റ്റന്റ് ആധിപത്യത്തിന് (Protestant Ascendancy) തുടക്കമിട്ടത്. ബോൺഫയറുകൾ ബോയ്ൻ യുദ്ധത്തിന് തലേദിവസം വില്യംമൈറ്റ് സൈന്യം കത്തിച്ച ക്യാമ്പ് ഫയറുകളെയും  പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു എന്നും ഒരു വിശ്വാസമുണ്ട്. വില്യംമൈറ്റ് കപ്പലുകൾക്ക് രാത്രിയിൽ ബെൽഫാസ്റ്റ് ലോഫിലൂടെ (Belfast Lough) സഞ്ചരിക്കാൻ സഹായിക്കുന്നതിനായി ആൻട്രിം (Antrim), ഡൗൺ (Down) കൗണ്ടികളിലെ കുന്നുകളിൽ തീയിട്ടതിനെ അനുസ്മരിക്കുന്നു എന്നും ഒരു വിശ്വാസമുണ്ട്.

ഈ വിവരങ്ങൾ വ്യക്തമാക്കുന്നത്, ബോൺഫയറുകൾക്ക് ഒരു നീണ്ട ചരിത്രവും പലതരം പ്രാധാന്യങ്ങളുമുണ്ട് എന്നതാണ്. ഈ പാരമ്പര്യം ഒരു പ്രത്യേക സംഭവത്തെ മാത്രം അനുസ്മരിക്കുന്നില്ല, മറിച്ച് പ്രൊട്ടസ്റ്റന്റ് ലോയലിസ്റ്റ് സമൂഹത്തിന്റെ ചരിത്രപരമായ നിലനിൽപ്പിന്റെയും പ്രതിരോധത്തിന്റെയും ഒരു തുടർച്ചയായ പ്രകടനമാണ്. ഓരോ ചരിത്ര സംഭവവും അവരുടെ സ്വത്വത്തെ രൂപപ്പെടുത്തുകയും ബോൺഫയറുകൾ ആ ഓർമ്മകളെ തലമുറകളിലേക്ക് കൈമാറാനുള്ള ഒരു ഭൗതിക മാധ്യമമായി മാറുകയും ചെയ്യുന്നു. ഇത് അവരുടെ “കീഴടങ്ങുന്നില്ല” എന്ന സന്ദേശം ശക്തിപ്പെടുത്തുന്നു. ഈ ബഹുതല ചരിത്രപരമായ ബന്ധം ബോൺഫയറുകൾക്ക് ആഴത്തിലുള്ള സാംസ്കാരിക വേരുകൾ നൽകുന്നു. എന്നിരുന്നാലും, ഈ സാംസ്കാരിക പ്ലാറ്റ്ഫോം, പുതിയ രാഷ്ട്രീയ സന്ദേശങ്ങൾ (കുടിയേറ്റ വിരുദ്ധ വികാരങ്ങൾ പോലുള്ളവ) പ്രകടിപ്പിക്കാനുള്ള ഒരു വേദിയായി മാറുകയും ചെയ്യുന്നു, ഇത് പാരമ്പര്യത്തെ സമകാലിക രാഷ്ട്രീയവുമായി ബന്ധിപ്പിക്കുന്നു.

വിവാദങ്ങളും വിമർശനങ്ങളും

‘ഇലവൻത് നൈറ്റ്’ ബോൺഫയറുകളിൽ പലപ്പോഴും വിഭാഗീയ പ്രദർശനങ്ങൾ ഉൾപ്പെടുന്നു. ഐറിഷ് ദേശീയതയുടെ/റിപ്പബ്ലിക്കനിസത്തിന്റെ ചിഹ്നങ്ങളും (ഐറിഷ് ത്രിവർണ്ണ പതാക പോലുള്ളവ), കത്തോലിക്കാ മതത്തിന്റെ ചിഹ്നങ്ങളും ബോൺഫയറുകളിൽ കത്തിക്കാറുണ്ട്. ചില ത്രിവർണ്ണ പതാകകളിൽ “Kill All Taigs” (KAT) അല്ലെങ്കിൽ “Kill All Irish” (KAI) പോലുള്ള വിഭാഗീയ മുദ്രാവാക്യങ്ങൾ എഴുതാറുണ്ട്. ഐറിഷ് ദേശീയവാദി തിരഞ്ഞെടുപ്പ് സ്ഥാനാർത്ഥികളുടെ കോലങ്ങളും പോസ്റ്ററുകളും കത്തിക്കാറുണ്ട്, ഇത് “വെറുപ്പിന് പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു” എന്ന് വിമർശിക്കപ്പെടുന്നു. ‘ഫക്ക് ദി പോപ്പ്’ (F**k The Pope) പോലുള്ള മുദ്രാവാക്യങ്ങൾ മുഴങ്ങുന്നതായും റിപ്പോർട്ട് ചെയ്യപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്.

ബോൺഫയറുകൾക്ക് ചുറ്റും യൂണിയൻ ഫ്ലാഗ് (Union Flag), അൾസ്റ്റർ ബാനർ (Ulster Banner), ഓറഞ്ച് ഓർഡർ (Orange Order) കൊടികൾ എന്നിവ ലോയലിസ്റ്റുകൾ സാധാരണയായി ഉയർത്താറുണ്ട്.അൾസ്റ്റർ ഡിഫൻസ് അസോസിയേഷൻ (UDA), അൾസ്റ്റർ വോളണ്ടിയർ ഫോഴ്സ് (UVF) തുടങ്ങിയ പ്രമുഖ ലോയലിസ്റ്റ് പാരാമിലിട്ടറി ഗ്രൂപ്പുകളുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ചിഹ്നങ്ങളും വാക്കുകളും അടങ്ങിയ കൊടികളും പ്രദർശിപ്പിക്കാറുണ്ട്. ഈ കൊടികൾ പാരാമിലിട്ടറി പ്രദേശങ്ങളെ അടയാളപ്പെടുത്താനും ചില  നിയമവിരുദ്ധ സംഘടനകളെ നിയമപരമാക്കാനും ശ്രമിക്കുന്നു.

ബോൺഫയറുകൾ ആരോഗ്യ-സുരക്ഷാ പ്രശ്നങ്ങളും പാരിസ്ഥിതിക പ്രശ്നങ്ങളും ഉയർത്തുന്നുണ്ട് . മരപ്പലകകളാണ് പ്രധാന ഇന്ധനമെങ്കിലും, പഴയ ടയറുകൾ പലപ്പോഴും തീയുടെ കേന്ദ്രത്തിൽ വെക്കാറുണ്ട്. ബോൺഫയറുകൾ സാമൂഹിക വിരുദ്ധ പ്രവർത്തനങ്ങളുടെ കേന്ദ്രമാണെന്ന് വിമർശകർ വിശ്വസിക്കുന്നു. മദ്യപിച്ച ആളുകൾ വലിയ തീക്കുമ്പാരങ്ങൾക്ക് ചുറ്റും നിൽക്കുന്നത് സുരക്ഷാ പ്രശ്നങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കുന്നു, പ്രത്യേകിച്ച് ബോൺഫയറുകൾ തകർന്നു വീഴാൻ സാധ്യതയുള്ളതിനാൽ. ബോൺഫയറുകളെ “വിഭജനത്തിന്റെ ഉറവിടം” എന്നും പലരും വിമർശിക്കുന്നു.

മാറ്റത്തിനായുള്ള ശ്രമങ്ങളും, പരിപാടികളും

ബോൺഫയറുകൾ കൂടുതൽ കുടുംബ-സൗഹൃദവും പരിസ്ഥിതി സൗഹൃദവുമാക്കാൻ ശ്രമങ്ങളുണ്ടായിട്ടുണ്ട്. ബെൽഫാസ്റ്റിൽ ഒരു ‘ബോൺഫയർ ഇനിഷ്യേറ്റീവ്’ (Bonfire Initiative) സ്ഥാപിച്ചിട്ടുണ്ട്. കൗൺസിലുകൾ ബോൺഫയർ മാനേജ്മെന്റ് പ്രോഗ്രാമുകൾക്ക് ഫണ്ട് ചെയ്യുന്നു, അതിന്റെ ലക്ഷ്യം “ഉൾക്കൊള്ളൽ, സുരക്ഷ, വർദ്ധിച്ച കുടുംബപരമായ അന്തരീക്ഷം” എന്നിവയിൽ പുരോഗതി വരുത്തുക എന്നതാണ്. ഡൗൺ ഡിസ്ട്രിക്റ്റ് കൗൺസിൽ (Down District Council) ഒരു ബോൺഫയർ ലയസൺ കമ്മിറ്റി (Bonfire Liaison Committee) സ്ഥാപിച്ചിട്ടുണ്ട്, ഇത് സുരക്ഷാ ഉപകരണങ്ങൾ, മാർഷലിംഗ് പരിശീലനം, മത്സരങ്ങൾ, ചെറിയ ഗ്രാന്റുകൾ എന്നിവ നൽകുന്നു. ബെൽഫാസ്റ്റ് സിറ്റി കൗൺസിലിന്റെ (BCC) പൈലറ്റ് ബോൺഫയർ മാനേജ്മെന്റ് പ്രോഗ്രാം (2005) ടയറുകൾ ശേഖരിക്കുന്നതും കത്തിക്കുന്നതും നിരോധിക്കുകയും മരം മാത്രമായി ഉപയോഗിക്കാൻ നിബന്ധന വെക്കുകയും ചെയ്തു.

കൗൺസിൽ പ്രോഗ്രാമുകളിൽ ചേരുന്ന കമ്മ്യൂണിറ്റി ഗ്രൂപ്പുകൾക്ക് തെരുവ് പാർട്ടികൾക്കായി £1,500 വരെ ഫണ്ടിംഗ് ലഭിക്കാൻ അർഹതയുണ്ട്, എന്നാൽ പാരാമിലിട്ടറി കൊടികൾ ഉയർത്തുകയോ ടയറുകൾ കത്തിക്കുകയോ ചെയ്യരുത്. പങ്കെടുക്കുന്ന ഓരോ ഗ്രൂപ്പിനും വിനോദ ദിനത്തിനായി £3,500 ലഭിക്കും. കൊടികളോ കോലങ്ങളോ ഉപയോഗിക്കുന്ന ഗ്രൂപ്പുകൾക്ക് സാമ്പത്തിക പിഴ ചുമത്താറുണ്ട്. ദീർഘകാലാടിസ്ഥാനത്തിൽ, കൊടികൾ, ചിത്രങ്ങൾ, കോലങ്ങൾ എന്നിവയുടെ ഉപയോഗം കുറയ്ക്കാനും വിഭാഗീയത, വംശീയത, ഹോമോഫോബിയ എന്നിവയെ നേരിടാനും കൗൺസിലുകൾ ലക്ഷ്യമിടുന്നു.

ഉപസംഹാരം: വടക്കൻ അയർലൻഡിന്റെ സങ്കീർണ്ണമായ ചിത്രം

‘ഇലവൻത് നൈറ്റ്’ ബോൺഫയറുകൾ വടക്കൻ അയർലൻഡിലെ പ്രൊട്ടസ്റ്റന്റ് ലോയലിസ്റ്റ് സമൂഹത്തിന്റെ ആഴത്തിൽ വേരൂന്നിയ ഒരു പാരമ്പര്യമാണ്. ഇത് ചരിത്രപരമായ വിജയങ്ങളെയും സ്വത്വത്തെയും ആഘോഷിക്കുന്നു. എന്നിരുന്നാലും, ഈ പാരമ്പര്യം വിഭാഗീയത, വിദ്വേഷം, പാരിസ്ഥിതിക, ആരോഗ്യപരമായ പ്രശ്നങ്ങൾ, സാമൂഹിക വിരുദ്ധ പ്രവർത്തനങ്ങൾ എന്നിവയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട നിരവധി വിവാദങ്ങൾക്കും വിമർശനങ്ങൾക്കും വിധേയമാണ്. സമാധാന ശ്രമങ്ങൾ നടക്കുമ്പോഴും, ബോൺഫയറുകൾ ഇപ്പോഴും പാരാമിലിട്ടറി ഗ്രൂപ്പുകൾക്ക് ശക്തിപ്രകടനങ്ങൾ നടത്താനും തങ്ങളുടെ സ്വാധീനം നിലനിർത്താനുമുള്ള ഒരു വേദിയായി വർത്തിക്കുന്നു എന്നു കരുതപ്പെടുന്നു. അധികാരികൾ ‘സുരക്ഷിതമായ ബോൺഫയറുകൾ’ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും, വിഭാഗീയതയും അപകടകരമായ രീതികളും പൂർണ്ണമായി ഇല്ലാതാക്കാൻ കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല.

ബോൺഫയറുകൾ വടക്കൻ അയർലൻഡിലെ “സമാധാനത്തിന് ശേഷമുള്ള” സമൂഹത്തിൽ നിലനിൽക്കുന്ന ആഴത്തിലുള്ള പിളർപ്പുകളുടെയും സാംസ്കാരിക യുദ്ധത്തിന്റെയും ഒരു മൈക്രോകോസ്മാണ്. ഈ ബോൺഫയറുകൾ, പ്രത്യേകിച്ച് മോയ്ഗാഷെലിലേത് പോലുള്ള വിവാദപരമായ പ്രദർശനങ്ങൾ, പ്രദേശിക സമൂഹത്തിലെ നിലവിലുള്ള പിരിമുറുക്കങ്ങളെയും രാഷ്ട്രീയ സംവാദങ്ങളെയും പ്രതിഫലിക്കുന്നു. ഈ വിഷയത്തെക്കുറിച്ചുള്ള അറിവ്, അയർലൻഡിലെയും വടക്കൻ അയർലൻഡിലെയും സാമൂഹികവും രാഷ്ട്രീയവുമായ സാഹചര്യങ്ങളെക്കുറിച്ച് കൂടുതൽ ആഴത്തിലുള്ള ധാരണ നേടുന്നതിന് മലയാളി സമൂഹത്തെ സഹായിക്കും. ഇത് കേവലം ഒരു പ്രാദേശിക ആഘോഷം എന്നതിലുപരി, ഒരു സമൂഹത്തിന്റെ ചരിത്രം, രാഷ്ട്രീയം, നിലവിലെ സംഘർഷങ്ങൾ എന്നിവയുടെ പ്രതിഫലനമാണ്.